اخبار زنبورداری آمریکا - به گزارش واحد بین الملل پایگاه خبری صنعت زنبورداری ایران با کمبود سایت های مناسب، زنبورداران به طور فزاینده ای کندوهای خود را به زمین های عمومی ایالات متحده منتقل می کنند، اما دانشمندان هشدار می دهند که میلیون ها زنبور عسل منتقل شده در این مناطق برای گونه های بومی خطر ایجاد می کنند.
به گفته دانشمندان رقابت برای گرده گل و تغییر در جمعیت شکننده گیاهان از جمله مشکلاتی است که دراثراین انتقال ایجاد شده است.
زنبورهای عسل سنگین از گرده و شهدی که از گلهای وحشی در جنگل ملی دریافت کرده اند، با چمن های بلند برخورد کرده و زمین می خورند. آنها در حال تلاش برای فرود در کنار یک کندو، پرواز در جعبه و جدا کردن شهد برای تبدیل شدن به عسل هستند.
به گفته دانشمندان و دوستداران محیط زیست، مشکل این است که این کندوها در زمین های عمومی و تقریباً بدون هیچ گونه بررسی زیست محیطی مجازی قرار گرفته اند و نگرانی در مورد تأثیر اکولوژیکی که زنبورستان های صنعتی شامل زنبورهای عسل غیر بومی و اهلی می توانند بر روی جمعیت محلی زنبورهای وحشی داشته باشند، وجود دارد.
به گزارش خبرنگار عسلنا، 4000 گونه زنبور وحشی در ایالات متحده طی میلیون ها سال برای گرده افشانی گیاهان بومی مناطق زیستی تکامل یافته اند. مطالعات نشان می دهد که آنها تا 95 درصد از گرده های محلی موجود را مصرف می کنند. مزرعه داران پیش از این به دلیل تغییر آب و هوا، استفاده از سموم دفع آفات، بیماری ها و از بین رفتن زیستگاه ، دچار افت شدید شده اند. تقریبا 40 گونه زنبورها، پروانه ها و مگس های گل تهدید شده یا در معرض خطر انقراض هستند که برای زنده ماندن به زمین های جنگلی ملی وابسته هستند. اکنون، در مناطقی که روزگاری پناهگاه این گونه ها بود، زنبورهای بومی به طور فزاینده ای با میلیون ها زنبور عسل اهلی که در فصول گرده افشانی به زمین های عمومی منتقل می شوند، رقابت می کنند. تقاضا برای مجوزهای زنبورستان در زمین های عمومی آمریکا به طور چشمگیری در حال رشد است.
بر اساس تجزیه و تحلیل هزاران سند به دست آمده، مدیران زمین های عمومی در سال 2020 اجازه 946 کندو را در پنج جنگل ملی در یوتا و آریزونا داده اند. با هر کندو حاوی 60 هزار گرده افشان، این توافق نامه ها در مجموع به 56.8 میلیون زنبور عسل فقط در فلات کلرادو امکان حضور می دهد. همچنین در جنگل های ملی داکوتای شمالی، جنوبی، میسوری ، نبراسکا، کلرادو، آیداهو، کالیفرنیا، می سی سی پی، تگزاس، تنسی، فلوریدا، نیویورک و ورمونت تصویب شده است.
به گزارش واحد بین الملل مجله خبری عسلنا، یک بوم شناس گرده افشانی و متخصص زنبورها و استاد کمکی در دانشگاه آریزونا گفت: «زنبورهای عسل به معنای واقعی کلمه گرده را از دهان سایر زنبورها و سایر گرده افشان ها خارج می کنند و می توانند خیلی سریع موجودی گرده و شهد را از بین ببرند.»
حدود نیمی از 72 مطالعه در مورد رقابت بین زنبورهای عسل اهلی و زنبورهای وحشی که در یک بررسی در سال 2017 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت ، نشان داد که زنبورهای تربیت و اهلی شده با مصرف منابع محدود گل، بر گرده افشان بومی تأثیر منفی می گذارند. از 41 مطالعه که مورد اثرات احتمالی زنبورهای عسل اهلی شده بر روی زنبورهای وحشی از طریق تغییر در جوامع گیاهی بررسی شد، 36 درصد تأثیرات منفی و 36 درصد نتایج مثبت گزارش کرده اند، باقیمانده نتایج اثرات مخلوط یا بدون تأثیر گزارش شده است. البته هنوز هیچ آزمایشی با تعداد کندوهایی که هم اکنون در زمین های فدرال مجاز است انجام نشده است.
به گزارش خبرنگار عسلنا برخی از کارشناسان زنبورعسل معتقدند که هیچ کندوی زنبور عسل در زمین های عمومی ایمن نیست. یک مطالعه 2016 که در ژورنال Conservation Letters منتشر شد ، نشان داد که یک کندوی زنبور عسل در یک ماه به اندازه کافی گرده استخراج می کند تا 33000 زنبور عسل بومی پرورش یابد. اگر این رقم در زنبورستانها با 100 کندو ، مانند آنچه در برخی از جنگل های ملی مجاز است، ضرب شود، حشره شناسان می گویند می تواند توانایی گرده افشان وحشی برای حفظ جمعیت را به خطر بیندازد.
در ماه ژوئیه، متخصصان حفاظت از محیط زیست طوماری را مطرح کردند و از سازمان های فدرال خواستند مطالعات دقیق زیست محیطی را برای درخواست های زنبورستان انجام دهند.
بحران زیستگاه گرده افشان پیامدهای طولانی مدت برای تأمین مواد غذایی در ایالات متحده به همراه دارد. زنبورهای عسل مسئول هر سه لقمه غذایی آمریکایی ها هستند و سالانه 15 میلیارد دلار به ارزش تولید محصولات کشور کمک می کنند. سالانه میلیون ها کلنی زنبور عسل به گرده افشانی و تولید محصولات و همچنین تولید عسل در کشور کمک می کنند.
وابستگی روزافزون بین امنیت غذایی کشور و گرده افشان های مدیریت شده در حالی رخ می دهد که کاهش دو رقمی جمعیت زنبورهای عسل وجود دارد. زنبورداران تجاری 44 درصد کلنی های خود را از آوریل 2019 تا آوریل گذشته از دست دادند.
محققان در حال کار بر روی دو پروژه در یوتا هستند که امیدوارند بتوانند به این سوالات پاسخ دهند.
