به گزارش پایگاه خبری صنعت زنبورداری ایران – یک محقق و پژوهشگر زنبورعسل، سرمنشأ اصلی بازار آشفته تولید و فروش عسل را نگاه کمی و آماری مسئولین به حوزه تولید و تعداد کلنی‌های زنبورعسل و افزایش کمی آمار اشتغال در این سه دهه بوده دانست و گفت: تمام همت مسئولین در جهت ارائه گزارش مثبت آماری به لحاظ افزایش میزان تولید و تعداد کلنی سالانه و ترغیب زنبورداران به این سمت بوده است و کمتر به بهبود کیفی شرایط این صنعت پرداخته‌شده است.
«بهزاد رفاهی» وجود نگرش بنگاه اشتغال به صنعت زنبورداری در بین سیاست‌گذاران حوزه اشتغال را از دیگر مشکلات موجود در صنعت زنبورداری عنوان کرد و افزود: به دلایل متعدد و شاید مهم‌ترین آن میزان کم سرمایه اولیه راه‌اندازی یک واحد زنبورستان در مقایسه با سایر مشاغل حوزه کشاورزی و یا صنایع دیگر باعث شده طیف وسیعی از بیکاران و جوانان به شیوه‌های مختلف در قالب وام‌ها از ارگان‌های مختلف از کمیته امداد امام خمینی تا بهزیستی و بسیج و ... به این شغل روی بیاورند.
وی ادامه داد: خیلی ساده است برای اشتغالزایی و راه‌اندازی یک واحد زنبورستان و ارائه گزارشات آماری کمی در بخش زنبورداری تنها کافی است با 50 میلیون یک واحد زنبورستان ایجاد نمود و یک تا دو نفر اشتغالزایی کرد درحالی‌که برای راه‌اندازی یک واحد مرغ گوشتی یا تخم‌گذار و یا یک واحد نیمه مکانیزه گاو حداقل به سه میلیارد سرمایه نیاز است.
این کارشناس ارشد گیاه‌پزشکی، عنوان کرد: این باعث شده است که نگاه بنگاه اشتغالزایی به حوزه زنبورداری وجود داشته باشد که البته این نگاه در وهله اول خوب است، اما مشکل آنجاست که این‌همه اشتغالزایی و افزایش کلنی‌های زنبورعسل بدون آمایش سرزمینی و منابع شهد و گرده در نظر گرفته‌شده است.
«رفاهی» پتانسیل مراتع ایران به لحاظ تعداد کلنی زنبورعسل بر اساس برآورد اولیه را در حدود 3 تا نهایت 5 میلیون تخمین زد و بیان کرد: اگر آمارهای سالانه جهاد کشاورزی را بپذیریم، سال گذشته تعداد کلنی‌های زنبورعسل به مرز 9 میلیون کلنی رسیده است و جالب است بدانیم که آمریکا با 6 برابر مساحت ایران، تنها در حدود 2 تا 3 میلیون کلنی زنبورعسل داشته است که البته با در نظر گرفتن تلفات بیماری‌ها ازجمله (CCD) در این کشور، بازهم آمار ایران غیرمنطقی و بیش از استاندارد است.
به گزارش عسلنا، وی با اشاره به عدم نگاه شفاف و مبتنی بر واقعیت‌ها در بدنه علمی و جامعه زنبورداری کشور نسبت به عسل تغذیه‌ای، ابراز کرد: منابع شهد و گرده در مراتع ایران جوابگوی 9 میلیون کلنی زنبورعسل نیست و به دلایل متعدد در این سه دهه تولید عسل تغذیه‌ای افزایش کمی بسیار زیادی داشته است.
مؤلف کتاب «مؤلف کتاب عسل‌های شاخص ایران و جهان» تصریح کرد: خیلی واضح است که بدون در نظر گرفتن ظرفیت زنبور پذیری مرتع، اگر اقدام به استقرار کلنی شود علاوه بر اینکه عسلی تولید نمی‌شود، همه زنبورها گرسنه خواهند بود و در این شرایط و ازآنجایی‌که زنبورداری یک حرفه اقتصادی است تولید عسل با تکیه‌بر تغذیه با شکر توجیه پیدا می‌کند، همان‌طور که در این سال‌ها افزایش پیداکرده است.
وی لزوم تدوین استاندارد عسل تغذیه‌ای و ارائه مندرجات برچسب، مبتنی بر واقعیت‌های علمی را از مسائل موردنیاز و ضروری قلمداد کرد و افزود: باید ترتیبی داده شود که تولیدکننده و شرکت بسته‌بندی کننده، بر اساس کیفیت عسل، مجاب به درج عنوان «عسل تغذیه‌ای» یا «عسل درجه‌دو» و نیز «شهد تغذیه‌ای» و یا هر عنوان دیگر به‌غیراز عسل طبیعی باشد تا مصرف‌کننده حق انتخاب نوع عسل را بر اساس هزینه‌ای که می‌پردازد، داشته باشد.
به گزارش پایگاه خبری صنعت زنبورداری ایران، «رفاهی» با تأکید بر اینکه قطعاً با نگاه ایدئال تنها عسل طبیعی شایسته عنوان نام «عسل» است، خاطرنشان کرد: انتظار می‌رود و شایسته است که همه عسل‌های تولیدی در ایران نه‌تنها طبیعی، بلکه کاملاً ارگانیک و سالم باشند، اما در شرایطی که نگاه کمی محور، در بدنه زنبورداری طیف وسیعی از افراد را به این حرفه سوق داده، ناچاریم برای حل معضل و در جهت حمایت از عسل طبیعی جایگاه قانونی عسل تغذیه‌ای را در استانداردها به‌صورت علمی و فنی تبیین و تعریف کنیم.
