به گزارش پایگاه خبری صنعت زنبورداری ایران، در ادامه معرفی برندهای صنعت زنبورداری در بخش اول این گفتگو به مصاحبه با استاد علی عباسی، مؤسس برند «عسل معلم» و معرفی این برند عسل طبیعی پرداختیم.
آقای عباسی در بخش نخست گفتگو از چگونگی علاقه‌مندی خود به این صنعت و نحوه پیدایش برند «عسل معلم» سخن به میان آورد و از تولیدات تخصصی این برند یعنی ژل رویال، عسل یونجه و عسل کوهستان و دشت صحبت کرد.
عباسی معتقد است: تولید خوب و محصول باکیفیت بهترین نوع تبلیغ برای این محصول است، او می‌گوید: شغل‌های زیادی در ایام کرونا زیان دیدند و ما از بالا رفتن فروش محصولات عسلی و ژل رویال خوشحال نیستیم، وقتی سایر اصناف با رکود روبرو هستند.
اینک بخش دوم و ادامه این گفتگو را باهم مرور می‌کنیم:
مشکلات در این حرفه زیاد است، عدم‌حمایت از طریق متولیان و مبادی دولتی از بزرگ‌ترین مشکلات است. جهاد کشاورزی و دامپزشکی و دیگر متولیان باید تلاش کنند، ما در این سال‌ها حمایت خاصی از این نهادهای متولی ندیدیم و آنچه بوده بیشتر مشکل‌آفرینی بوده است.
ورود داروهای بی‌کیفیت و شیمیایی، عدم نظارت کلی بر بازار عسل، افزایش عسل‌های بی‌کیفیت و زنبور ندیده و عدم رسیدگی به زنبورداران و تولیدکنندگان اصیلی که عسل طبیعی باکیفیت تولید می‌کنند از مشکلات اصلی است.
عدم وجود نقدینگی، عدم قیمت‌گذاری محصولات طبیعی، بحث نهاده زمستانی، مشکلات ملکه، مشکلات بیمه و مسائل حمایتی و ده‌ها مشکل دیگر که آن‌قدر زیاد هستند که به علت عدم رسیدگی تولیان هرروز بر تعدادشان افزوده می‌شود.
گرانی بیش‌ازحد قیمت نهاده‌ها، ابزار تولید و ثابت ماندن قیمت تولیدات و دغدغه‌های زیادی که در بیابان برای زنبوردار و در خیابان برای تولیدکنندگان و فروشندگان وجود دارد.
زنبورداری شغلی پراسترس و کم‌درآمد است و این کار سخت در گرما و سرما که با رانندگی و خطر موجودات درنده و سیل و توفان و دزدی و سم‌پاشی و... دست‌به‌گریبان هستند ولی بیمه مشخصی ندارند.
نبود نظارت در بازار به‌طوری‌که تولیدکننده‌ای که هزار مصیبت کشیده هیچ سودی نمی‌برد ولی دلال‌ها و واسطه‌ها به سودی کلان می‌رسند و اینجا زنبوردار له می‌شود.
همه هزینه‌ها بر روی دوش زنبوردار است ولی دلال‌ها به‌راحتی بدون هیچ زحمتی سود اصلی را می‌برند. این صنعت به حال خود رهاشده و مشخص نیست متولی آن نهادهای کشاورزی هستند یا دام‌پروری؟ هیچ نهادی آن را در چارت اداری خود قبول نمی‌کند و رها کردن این صنعت مادر تولیدی و ارگانیک به زیان اقتصاد کشور است.
اگر زنبوردار ما حمایت شود و ابزار و وسایل خوب داشته باشد و وام با بهره کم بگیرد و نظارت بر کارش باشد می‌توانیم به شکوفایی این صنعت برسیم و به منزلت شایسته زنبورداری ایران در دنیا برسیم.
متأسفانه برخی متولیان ما و افرادی که مسئول این حرفه در دستگاه دولتی هستند حتی یک نیش زنبور هم نخوردند و با این حرفه بیگانه و کار نابلد هستند.
متولیان متأسفانه کار عملی انجام ندادند و متأسفانه این صنعت بسیار به‌هم‌ریخته و پر اشکال است به‌طوری‌که زنبورداران امروز یا از سر ناچاری این کار را انجام می‌دهند و یا عاشق این کار هستند و به‌جز این‌ها، پرداختن به این شغل بااین‌همه مشکلات توجیه دیگری ندارد.
درد آن‌قدر بسیار است که موقع بیان کلمات در گلوی آدمی گیر می‌کند.
برنامه آینده من زندگی کردن با زنبور است و تولید محصولات درجه‌یک و ژل رویال طبیعی درجه‌یک باقیمت مناسب و در اختیار مردم قرار دادن است، می‌خواهیم ثابت کنیم که بالا بودن قیمت نشان از باکیفیت بودن محصولات نیست. می‌شود با سیاست‌گذاری درست کیفیت را بالا و قیمت را پایین آورد و می‌خواهم بیشتر ازلحاظ رفتاری مؤثر باشم تا ازلحاظ تجاری و تولیدی و این حرف دل من است.
پرورش بهترین ملکه‌های اصیل از دیگر برنامه‌های ما برای ارتقای صنعت زنبورداری است، دوست دارم تعداد گونه‌های نژادی و سبک‌های نوین زنبورداری را افزایش دهم تا تولید، طبیعی و سالم آسان شود، دوست دارم بعد انسانی و شرافتمندانه در کار زنبورداری را افزایش دهم تا با گسترش اخلاق جلوی تقلب و تولید بی‌کیفیت را بگیریم.
در ایام کرونا فروش عسل و ژل رویال رکود نداشته و تولید ژل رویال متقاضی بیشتری پیداکرده و مصرف بالا رفته و اقبال عمومی خوبی به اجناس تولیدی باکیفیت درزمینه عسل طبیعی، بره موم، گرده گل و ژل رویال بوده است.
اگر خریداران جنس خوب تهیه کنند و از آن تأثیر و جواب بگیرند این بهترین تبلیغ است و دوست دارند مجدداً خرید کنند و این چرخه پیشرفت اقتصادی تولیدات عسل گسترش می‌یابد. تولید خوب و محصول باکیفیت بهترین نوع تبلیغ برای این کالاهاست، شغل‌های زیادی در ایام کرونا زیان دیدند و ما از بالا رفتن فروش محصولات عسلی و ژل رویال خوشحال نیستیم وقتی سایر اصناف با رکود روبرو هستند.
مشتری واسطه روزی ماست و به‌واسطه مشتری است که ما به سود و منفعت می‌رسیم و اساس همه کسب‌وکار، مشتری است و اولویت همه بازار بر مشتری است، ضرب‌المثلی است که می‌گوید؛ مشتری پادشاه است و هر وقت، هر جا دلش بخواهد می‌تواند برود و باید همیشه راضی و برنده نگه‌داشته شود.
مشتری مداری از اصول است و بعضی کسبه فکر می‌کنند، با یک‌بار یا دو بار قالب کردن یک جنس بد به مشتری پیروز شدند درحالی‌که در درازمدت بازنده هشتد.
همیشه به همکاران در زنبورستان و محیط کار می‌گویم ما در غیاب مشتری باید حافظ منافع او باشیم در رعایت بهداشت، کیفیت و نظم و درست و دقیق کار کردن و این‌ها همیشه مدنظر ما بوده و در اولویت هستند.
پیشنهاد‌ها به متولیان زیاد است ولی عمل‌کننده به پیشنهاد‌ها نیست، بازار دارو آشفته است با بیماری‌ها و آفات مقابله نمی‌شود، نظارتی بر بازار نیست، می‌توانند یک هفته را برای مقابله با آفات قرار دهند و با هماهنگی و مدیریت یک داروی واحد و کارآمد برای همه زنبورستان با روش مصرف درست ارائه بدهند.
متأسفانه متولیان دغدغه و تخصصی در این کار ندارند. در سرما پای بخاری و در گرما زیر کولر هستند و از مصائب چادرنشینی زنبوردار و مشکلات و استرس‌های بی‌شمار او خبر ندارند، ما هیچ کمکی نمی‌خواهیم فقط سنگ جلوی پای زنبوردار نیندازند مثلاً برای کد یکتا از ما کد پستی می‌خواهند، زنبوردار در بیابان چگونه می‌تواند کد پستی داشته باشد؟
گرید بندی و استاندارد اجباری به نفع برندهای معروف با تولید انبوه است چون یک مجوز می‌گیرند و هر چه بخواهند داخل شیشه می‌کنند برای نظارت و جلوگیری از تقلب باید مستمر رصد صورت بگیرد.
باید با پخش عسل نامرغوب و زیرزمینی مبارزه کنند تا خودبه‌خود بحث گرید بندی و استاندارد صورت بگیرد این کارها بیشتر جنبه نمایشی داشته و ضمانت اجرایی ندارد.
در این تصمیم‌گیری‌ها باید زنبوردار هم نظر بدهد و این نوع استانداردها فکر نمی‌کنم به نفع زنبوردار باشد و آنچه به نفع زنبوردار است مبارزه واقعی با تقلب و عسل‌های دست‌ساز است.
کسی که استاندارد اجباری دریافت می‌کند، هیچ‌گاه عسل مرغوب را به قیمت مناسب از زنبوردار نمی‌خرد و مصائب گرفتن این مجوزها تازه تقلب را بیشتر می‌کند.
باید نظرخواهی از بطن زنبورداران و به‌صورت انتخابی باشد نه انتصابی و روش‌ها و مشکلات را از آن‌ها استحصال کنند و با افراد مطلع صنعت که دست بر آتش دارند مشورت و آن‌ها را در تصمیم‌گیری دخیل کنند.
