بهنژادی نقش بسیار مهمی در افزایش تولیدات دامی در قرن اخیر داشته است.اصلاح نژاد ،به همراه بهبود تغذیه،مدیریت و بهداشت باعث افزایش چشمگیر در تولید گوشت،شیر ،تخم مرغ و پشم و عسل در جهان شده است.بنابراین،بخش مهمی از پیشرفت های حاصل مرهون بهبود و اصلاح نژاد دام های مختلف است.وراثت پذیری یکی از مهم ترین پارامترهای ژنتیکی است که نقش تعیین کننده ای در میزان پیشرفت،در اثر انتخاب و طراحی روش اصلاح نژاد دارد.
وراثت پذیری ،نسبت اثر ژنتیکی در بروز صفت مورد نظر را نشان می دهد.زنبور عسل نقش بسیار مهمی در گرده افشانی گیاهان و در نتیجه بقای گونه و همچنین افزایش کمی و کیفی محصولات آنها دارد.علاوه بر این ،زنبور عسل خورد دارای تولیدات متنوعی مانند عسل ،موم،بره موم،ژل رویال و زهر نیز می باشد. تولید عسل مهم ترین صفت اقتصادی زنبور عسل است.در مقایسه با سایر دام ها ،تحقیقات بسیار کمتری در زمینه اصلاح نژاد
بر روی زنبور عسل صورت گرفته است.تولید عسل هر کلونی متناسب با شرایط محیطی و اقلیمی،خصوصیات ژنتیکی و نحوه مدیریت کلونی ها تغییر می نماید.بر اساس یافته های پژوهش حاضر که در سال 1379 انجام شده ،میزان تولید عسل کلونی از مقدار کم تا بیش از صد کیلو گرم برای هر کلونی در هر سال ،در مناطق مختلف دنیا گزارش شده است.
با توجه به آمارهای بدست آمده و کم بودن میزان تولید عسل هر کلونی در ایران،ضرورت دارد برنامه های اصلاح نژادی در مورد جمعیت هر منطقه و تخمین پارامترهای ژنتیکی آن جامعه طراحی و اجرا شود.
برای مشاهده کامل مقاله اینجا کلیک کنید
