آشنایی با بیماری لایم بسیار مهم است. این بیماری کمتر شناخته شده متاسفانه مشکلات زیادی را برای افراد ایجاد می کند. آن هم فقط به دلیل گزیدگی توسط یک حشره! با این حال به نظر می رسد زهر زنبور عسل بتواند در این زمینه اثرگذار باشد.
در قسمت قبل به ارائه گزارش و داستان واقعی در مورد استفاده از زهر زنبور عسل برای درمان لایم توسط یک فرد صحبت کردیم. اگر این داستان واقعی و گزارش دقیق را نخوانده اید، از طریق لینک زیر اقدام کنید.
در این مطلب می توانید ادامه این مطلب را مطالعه کنید.
داستان ابتلا به لایم
گیش ویند در حومه شهر شیکاگو بزرگ شده بود، بچه خوشبختی بود که تمام روز را یا در استخر می گذراند یا بیرون از خانه بازی می کرد تا اینکه روشن شدن چراغ های خیابان فرا رسیدن تاریکی را نشان می داد.
بعد از اینکه از کالج فارغ‌التحصیل شد شتابان تلاش می کرد که به بزرگسالی برسد. وقتی ۲۳ساله بود پیش تر ازدواج کرده بود، یک شغل بازاریابی به دست آورده بود و یک خانه سه خوابه خریده بود. او برای سال های زندگی اش برنامه ریزی کرده بود و از زندگی کاری منظم، باشگاه های کتاب خوانی و مهمانی های دوستانه و خانوادگی در حیاط خانه لذت می برد و می گفت: من همه کارها را درست انجام می دهم.
شروع لایم با یک گزش ساده
مشکلات گیش ویند یک روز در سال ۲۰۰۹ شروع شد. هنگاهی که پشت میز کار خود نشسته بود متوجه یک خراش خارش دار شد که به نظر می رسید ناشی از گزش یک حشره در نزدیکی تاندون آشیل راست او باشد. بعدا او دید که آن نقطه توسط بثوراتی (محل خارش یا تحریک روی پوست) به اندازه یک کف دست احاطه شده است.
او دقیقا نمی دانست که کجا گزیده شده است. شاید در پارکینگ محل کارش که در اطراف آن مزارعی وجود داشت یا در یک باربیکیو در خانه یکی از دوستانش. به گذشته که نگاه می کرد در می یافت که بعد از نمایان شدن گزیدگی احساس خستگی روز افزون داشته است. با گذشت زمان او به حدی احساس خستگی می کرد که نمی توانست بازویش را آنقدر بلند کند تا به لیوان آبی که مقابلش بود برسد.
تشخیص اشتباه پزشک؛ ابتلا به لایم اصولا آخرین گزینه است!
نهایتا به دکتر مراجعه کرد. اما از آنجا که او اخیرا در جنگل پیاده روی یا کمپینگ نکرده بود، دکتر تصور کرد که این نمی تواند لایم باشد. سرانجام با تشخیص غلط آرتروز خود ایمنی علائم او بدتر شد. مفاصل او دردناک و متورم شده بودند که احتمالا در اثر تغییرات فشار هوا در زمستان های سرد شیکاگو تشدید شد.
تا سال ۲۰۱۱، دوسال پس از گزش، او مجبور شد کار تمام وقت خود را رها کند و کم کم مهمانی ها و جلسات کتابخوانی را هم کنار گذاشت. چون فقط می خواست چرت بزند و سپس به ملاقات پزشک برود. او آنقدر ضعیف شده بود که نمی‌توانست زیر دوش بایستد و پاهایش آنقدر درد می کرد که قبل و بعد از کار روی آن ها یخ می گذاشت.
دست هایش گاهی فلج می شد و او را مجبور می کرد که با انگشت های کوچکش تایپ کند. بعدا او حتی نمی توانست به وضوح فکر کند و «مه مغزی» را تجربه کرد. آنقدر شدید که حتی یکبار در خانه دو خوابه خواهرش گم شد.
گیش ویند به کلینیک تخصصی مراجعه کرد که در آنجا پزشکان تشخیص بیماری اورا به فیبرومیالژیا که یک اختلال خواب است و بیماری هاشیموتو که در آن سیستم ایمنی به تیروئید حمله می کند، تغییر دادند.آن ها یک کلینیک درد را به او توصیه کردند و گفتند که باید سعی کند که ریلکس شود.
اما حتی بعد از اینکه او و شوهرش در سال۲۰۱۴ به آستین نقل مکان کردند به امید اینکه آب و هوای گرم بتواند درد مفاصلش را تسکین دهد، بهتر نشد. او از جامعه پزشکی که همیشه به آن ها اعتماد داشت سرخورده و ناامید بود.
یک پزشک جدید تیروئید او را با موفقیت تنظیم کرد که اندکی به کاهش احساس خستگی او کمک کرد اما به نظر می رسید هیچ چیز او را تسکین نمی دهد. برای مدتی فکر می کرد که آیا ممکن است به لنفوم یا بیماری مادرزادی مبتلا باشد؟
تشخیص درست؛ شروع درمان لایم
در اواخر سال ۲۰۱۵ او مصاحبه ای را با آوریل لاویگن که به لایم مبتلا شده بود، در تلویزیون دید. این خواننده علائمی مشابه با علائم گیش ویند را توصیف می کرد. سپس گیش ویند شروع به جستجوی راه حل در اینترنت کرد و بر اساس توصیه های بیماران مبتلا به لایم تصمیم گرفت به پزشکی در هوستون به نام پاتریشیا سالواتو مراجعه کند.
سالواتو در اولین ویزیتش یک آزمایش خون سیستم ایمنی بدن روی گیش ویند انجام داد، البته این مورد از جانب مراکز پیشگیری و کنترل بیماری ها به عنوان شاخص خوبی برای عفونت پذیرفته شده نیست. پس از آن دکتر به گیش ویند گفت که فیبرومیالژیا، اختلال خواب یا آرتروز ندارد، او لایم داشت.
گیش ویند به اندازه کافی خوانده بود تا بداند به میدان مین پزشکی مدرن قدم گذاشته است. بیماری لایم یکی از بیماری هایی است که سریع ترین نرخ رشد را در ایالات متحده دارد. مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها در آمریکا تخمین می زند که سالانه برای ۳۰۰۰۰۰ نفر لایم تشخیص داده می‌شود. این میزان بسیار بیشتر از اچ آی وی حدود ۳۹۰۰۰ درسال و سرطان پستان ۲۴۵۰۰۰ در سال است.
تاریخچه لایم
در سال ۱۹۷۵ هنگامی که افرادی که در واقع به لایم مبتلا بودند در کانکتیکات، یک شیوع مرموز آرتروز را در بزرگسالان و نوجوانان گزارش کردند، به عنوان یک بیماری شناخته شد. در سال ۱۹۸۲ حشره شناش ویلهلم بورگدورفر منشاء بدبختی آن ها را کشف کرد.
یک باکتری مارپیچی که توسط کنه گوزن انتشار ریافته بود که بورلیا بورگدورفری نامیده شد. با گذشت زمان کنه دامنه خود را از ساحل شرقی به سایر نقاط ایالات متحده گسترش داد. چراکه افراد بیشتر به میزبان های کنه نزدیک می شدند. میزبان هایی مانند موش های سفید که از زمستان برای گسترش قلمرو و تولید مثل خود استفاده می کردند و آهوهایی که در تقسیمات جدید که قبلا جنگل بوده اند ازدیاد یافته بودند.
مشکل اساسی در تشخیص بیماری لایم
پیشرفت های پزشکی گاهی اوقات با یک ایده پرسرو صدای عجیب و غریب آغاز می‌شوند. اما بدون آزمایش های بالینی گرانقیمت و کاملاً طراحی شده هرگونه اثبات موفقیت یک درمان در حد یک حدس و گمان باقی می ماند.
اما مدت ها پس از اینکه علت پدید آمدن و ماهیت لایم مشخص شد همچنان بهترین روش تشخیص و درمان مواردی که بیماریشان طولانی می شد به شدت مورد بحث قرار می گرفت. مشکل با آزمایش های بیماری لایم آغاز می شود که اکثر موارد پذیرفته شده به دلیل عدم دقت مورد انتقاد قرار می گیرند در حالی که از روش های جایگزین تشخیص هم استقبال نمی شود.
به دلیل عدم قطعیت، برخی از بیماران که معتقدند به این بیماری مبتلا هستند، ممکن است به آن بیماری مبتلا نباشند و بر عکس. در یک مطالعه، مونیکا امبرز، یک محقق لایم در دانشگاه تولان، ده میمون را به باکتری بورلیا بورگدورفری آلوده کرد و مشاهده کرد که آزمایش آنتی بادی های لایم برای دو مورد از آن ها مثبت نبود که در حال حاضر تنها روش آزمایش این بیماری است. او به من گفت که: «اینکه جواب آزمایش لایم شما منفی است به این معنا نیست که شما لایم ندارید!!!».
در بهترین حالت، در مورد فردی که با گزش کنه گاونر مبتلا شده و به سرعت تشخیص داده شده است، چند هفته درمان آنتی بیوتیکی باید باکتری ها و علائم همراه آن ها را از بین ببرد. در بعضی از این موارد علائم همچنان ادامه می یابد و پزشکان را به تعجب وا می دارد که آیا باکتری هنوز وجود دارد و یا اینکه یک پاسخ خودایمنی اشتباه است.
این بیماری می تواند علائم همه چیز را تقلید کند از فیبرومیالژیا، سندروم خستگی مزمن و مولتیپل اسکلروزیس(ام اس) گرفته تا اسکلروز جانبی آمیوتروفیک، بیماری پارکینسون و آلزایمر. به همین علت است که گاهی اوقات لایم «مقلد بزرگ» نامیده می شود.
در موارد پیچیده تر کنه ایکسودس (کنه آهو) می تواند آناپلاسما، بابزیا، بورلیا میاموتوی، ویروس پاواسان و سایر عوامل بیماری زا را نیز منتقل کند که میتواند به نارسایی اندام ها، تخریب عصبی و مرگ منجر شود.
بیماران لایم گاهی اوقات با مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک بهبودهایی مشاهده می کنند اگرچه منتقدان آن را به اثر دارونما نسبت می دهند و برای مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک هشدار می دهند.
این مطلب ادامه دارد...
